2 مه 2022 - یک مطالعه ی جدید نشان داد که کاهش زمان بی تحرکی روزانه تنها در سه ماه می تواند تأثیر مثبتی بر عوامل خطر بیماری های سبک زندگی داشته باشد. کاهش تنها یک ساعت از زمان نشستن روزانه و افزایش فعالیت بدنی سبک، می تواند به پیشگیری از این بیماری ها کمک کند.

دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی، شایع ترین بیماری های مزمن در سطح جهان هستند. خطر ابتلا به این بیماری ها به ویژه به دلیل اضافه وزن ناشی از عدم تحرک بدنی و رژیم غذایی ناسالم و اختلالات متابولیکی که اغلب با آن همراه است، افزایش یافته است.

به خوبی مشخص شده است که ورزش منظم در مدیریت وزن و پیشگیری از بیماری ها مفید است. با این حال، بسیاری از بزرگسالان، به توصیه هفتگی 2.5 ساعت ورزش با شدت متوسط​​ عمل نمی‌کنند و بیشتر روز را معمولاً در حالت نشسته بسر می برند.

در یک مطالعه ی مداخله ای در مرکزPET  اسکن دانشگاه تورکو و موسسه UKK در فنلاند، محققان تاثیر کاهش زمان بی تحرکی روزانه را در طی یک دوره مداخله سه ماهه، برای کسب مزایای سلامتی بررسی کردند. شرکت کنندگان در این تحقیق، افراد بالغ در سن کار اما کم تحرک و غیرفعال، با خطر بالا برای ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی، بودند.

محققان دو گروه را با هم مقایسه کردند: گروه مداخله با افزایش فعالیت بدنی با شدت سبک و ایستادن به میزان یک ساعت در روز- برای کاهش زمان نشستن خود-، و گروه کنترل که به آنها توصیه شد تا عادات معمول و سبک زندگی کم تحرک خود را ادامه دهند.

تارو گارثوایت، دانشجوی دکترا در دانشگاه تورکو در فنلاند، گفت: آنچه طراحی تحقیق ما را منحصر به فرد می کند، این است که زمان بی تحرکی و فعالیت بدنی برای افراد هر دو گروه در کل دوره سه ماهه با شتاب سنج اندازه گیری شد، در حالی که در مطالعات قبلی فعالیت معمولاً فقط برای چند روز در ابتدا و انتهای دوره اندازه گیری می شد، این امکان دریافت اطلاعات بیشتر در مورد تغییرات واقعی رفتار را در یک دوره‌ی زمانی طولانی‌تر فراهم کرد.

گروه مداخله عمدتاً با افزایش میزان فعالیت بدنی با شدت سبک و متوسط، به طور متوسط ​​50 دقیقه در روز زمان بی تحرکی خود را کاهش دادند. در دوره ی سه ماهه، محققان مزایایی را در پیامدهای سلامت مربوط به تنظیم قند خون، حساسیت به انسولین و سلامت کبد در گروه مداخله مشاهده کردند.

گارثوایت،گفت: این یک فکر دلگرم کننده است که مزایای سلامتی را می توان با کاهش زمان صرف شده برای نشستن و افزایش میزان فعالیت بدنی حتی با شدت سبک به دست آورد. برای بسیاری، این ممکن است نقطه شروع آسان تری نسبت به افزایش واقعی ساعات ورزش باشد.

این روش به ویژه برای افراد غیرفعال مفید است

این احتمال وجود دارد که افرادی که توصیه های هفتگی فعالیت بدنی را رعایت نمی کنند، از جایگزینی زمان کم تحرکی با فعالیت بدنی سبک بیشترین سود را ببرند. با این حال، در صورتی که فرد دارای چندین عامل خطر دیابت و بیماری های قلبی عروقی باشد، کاهش زمان بی تحرکی به خودی خود برای پیشگیری از بیماری ها کافی نیست.

گارثوایت،گفت: کاهش زمان صرف شده در حالت نشسته، ممکن است همچنان پیشرفت این بیماری‌ها را کاهش دهد، اما مطمئناً می‌توان با افزایش میزان یا شدت فعالیت بدنی علاوه بر کاهش زمان نشستن، مزایای بیشتری به دست آورد.

گام بعدی برای محققان این است که تاثیر تغییرات در فعالیت روزانه و زمان بی تحرکی را بر متابولیسم انرژی و ترکیب بدنی، علاوه بر عوامل خطر دیابت و بیماری های قلبی عروقی در طول یک دوره شش ماهه بررسی کنند.

منبع:

https://www.sciencedaily.com/releases/2022/05/220502094810.htm